Gisteren hebben we flink wat stappen gezet (Marije heeft de “30.000 stappen op een dag” badge gescoord) en ook nog eens een gereden. Nou ja, meer een relatief lange tijd voor het aantal kilometers. Tijd dus voor een rustdag.
Volgens mijn horloge heb ik bijna 25.000 stappen gezet. We hebben denk ik een kilometer of 16 gewandeld vandaag. Een rustig dagje? We hebben ook vandaag weer een water taxi geboekt, maar daar hoeven we niet een eind voor te rijden: het is net iets meer dan een kilometer lopen vanaf het Holiday Park. Het is dit keer ook een enkele reis. We worden overgezet naar Brod Bay en vandaar wandelen we terug. Dit keer betekent vlak langs de kust wel dat het pad redelijk vlak is. Het is relatief breed en erg makkelijk lopen. Het is nog bewolkt, maar de zon doet haar best en de temperatuur is prima.
Ook dit pad behoort tot een meerdaagse wandelroute en we komen een reeks wandelaars tegen die ook duidelijk de hele vierdaagse wandelroute gaan lopen. Sommigen hebben er meer zin in dan anderen en let wel, dit is pas het begin van het pad….
Wij wandelen gewoon lekker. Het is nog net geen struinen. Zo nu en dan nemen we een foto. Bijvoorbeeld van een “wild stromende beek”. Vandaag is alles teruggeschaald.
De zon niet: die heeft inmiddels de lucht boven het meer schoongeveegd en we zijn wat blij met onze petjes. De lunch redden we net voor we weer terug zijn op het Holiday Park, want het is leuker om met uitzicht op het meer te lunchen dan op het Lake View Holiday Park – een paar honderd meter verderop.
Een beetje lummelen, een beetje in de zon zitten die inmiddels flink staat te branden. Tijd voor actie. Dat is: beetje struinen door de stad richting de supermarkt (zonnebrand: vrij essentieel om te hebben en de factor 30 die we hebben is niet alleen bijna op, maar ook wat lafjes voor de felheid waarmee de zon hier brandt). Je hebt dan meteen het hele centrum gezien en je weet meteen dat het misschien wel een plaatsje van betekenis is (er is een Subway), maar dat het allemaal niet hier gebeurt. Men verblijft hier om naar elders te gaan.
Maar dan eindelijk is de vijf in de klok toch wel zo binnen handbereik dat het tijd is voor een wit wijntje (of een ale). Gewoon uitkijkend over het meer. Hoge, maar relatief glooiende heuvels op de achtergrond, dicht bebost – het bos waar we eerder die dag doorheen liepen. Je moet de tijd van vakantie natuurlijk optimaal vullen met allerhande activiteiten en er is vast nog zoveel te doen hier dat we na nu nooit meer zullen kunnen doen omdat het misschien wel de laatste keer is dat we hier zijn. Het is echter veel fijner om even achterover te leunen en alles op je in te laten werken wat je de laatste dagen gezien en gedaan hebt. Misschien moeten we de studenten die tijd ook eens gunnen. Vermoedelijk gaan de prestaties dan alleen maar omhoog. Maar ja, kosten op de korte en baten op de lange termijn is altijd een lastig verhaal.
Intussen hebben we een heerlijk relaxte dag. De laatste dag hier. Morgen naar Wanaka, waar we de kerstdagen door zullen brengen en drie volle dagen zullen rondhangen – en leuke dingen doen.