Het warme avondlicht van de zon de vult de brede gletsjer vallei, laat de rivier die zich kabbelend een weg baant door het weelderige groen, diep blauw van kleur fonkelen alsof het in stille tevredenheid geniet van het leven om zich heen. Tien- tot vijftienduizend jaar geleden drukte een massieve ijsmassa op deze grond, schoof het bergen ter zijde, schraapte stenen los uit de bodem en stroomde met overweldigende kracht en traagheid richting de Tasman zee, die haar naam nog lang niet had en pas kilometers verder westwaarts dan nu haar kustlijn had. In oostelijke richting liggen de restanten verscholen van deze mastodonten, geslonken tot marginale grootte.